Rodzaje aparatów słuchowych

Aparaty słuchowe zauszne

– BTE (Behind The Ear)

Najbardziej popularne aparaty słuchowe na rynku. Takie aparaty nosi się za uchem, a dźwięk do ucha doprowadzany jest wężykiem (dźwiękowodem). Aparaty zauszne występują w wersji z klasyczną wkładką uszną lub cienkim dźwiękowodem. Cienki dźwiękowód jest szczególnie ceniony za zdecydowanie lepsze walory estetyczne. Ma on jednak ograniczenia szczególnie w przypadku większych niedosłuchów. W takich przypadkach stosuje się klasyczną wkładkę uszną.

– RIC/RITE (Receiver In Canal/Receiver In The Ear)

Podobnie jak BTE, aparaty RIC są aparatami zausznymi. Różnica między aparatami RIC/RITE a BTE jest taka, że dźwięk nie jest generowany w aparacie i doprowadzany dźwiękowodem do ucha, a odbywa się to w uchu, dzięki słuchawce umiejscowionej w przewodzie słuchowym). Element, który w aparatach BTE jest dźwiękowodem, w aparatach RIC/RITE stanowi przewód elektryczny. Umiejscowienie słuchawki bezpośrednio w uchu pozwala na wyeliminowanie zniekształceń, jakie pojawiają się w dźwiekowodzie aparatów typu BTE. Dodatkową korzyścią są mniejsze wymiary aparatu.

Aparaty słuchowe wewnątrzuszne

– CIC / IIC / nano 

Najmniejsze aparaty wewnątrzuszne. W zależności od wielkości przewodu słuchowego mogą być nawet całkowicie niewidoczne z zewnątrz. Pomimo niewielkich rozmiarów, możliwościami dorównują większym modelom. Dzięki umiejscowieniu w całości w kanale słuchowym dodatkowo wykorzystują efekt małżowinowy (kierunkowość). Nie są polecane w przypadku dużych ubytków słuchu.

– ITC

Aparaty wewnątrzuszne umiejscowione także w kanale słuchowym ale widoczne z zewnątrz. Stosuje się je gdy niemożliwe jest wykonanie aparatu CIC bądź gdy wymagana jest większa moc aparatu. W aparatach ITC najczęściej stosuje się baterię typu 312, co pozwala na dłuższe działanie niż w przypadku CIC.

– ITE

Największe aparaty wewnątrzuszne. Cechują się najwyższą mocą i najdłuższym działaniem ale rozmiary powodują, że aparat wypełnia całe ucho. Stosowane są w przypadku dużych ubytków słuchu, gdy pacjent nie akceptuje aparatu zausznego.